Σύνδρομο Διαμερίσματος

Το σύνδρομο διαμερίσματος αποτελεί την πιο σοβαρή οξεία επιπλοκή μετά από κακώσεις και επεμβάσεις στα άνω και κάτω άκρα. Το σύνδρομο διαμερίσματος χαρακτηρίζεται από την αύξηση της εσωτερικής πίεσης σε οστεοπεριτοναϊκό διαμέρισμα μυός, με αποτέλεσμα την απώλεια της μικροκυκλοφορίας και συνέπεια την νέκρωση των μυϊκών και νευρικών ιστών.
Η παθογένεια του οξύ συνδρόμου διαμερίσματος είναι ο συνδυασμός εξωτερικής πίεσης και εσωτερικής αιμορραγίας ή οιδήματος στα διάφορα μυϊκά διαμερίσματα των άνω αλλά και κάτω άκρων. Θεωρητικά σε κάθε μυϊκή ομάδα που περιβάλλεται από περιτονία και εφάπτεται οστό είναι δυνατόν να προκληθεί σύνδρομο διαμερίσματος, δηλαδή αύξηση της εσωτερικής πίεσης των ιστών με αποτέλεσμα το μπλοκάρισμα της αιματικής ροής και μικροκυκλοφορίας με συνέπεια την νέκρωση των μυϊκών και νευρικών ινών.

Αίτια που προκαλούν σύνδρομο διαμερίσματος είναι, τα κατάγματα, οι κακώσεις από σύνθλιψη, τα εγκαύματα και οι αρτηριακές βλάβες που μπορούν να προκαλέσουν αύξηση πίεσης μεταξύ των οστεοπεριτονιακών ή διαμερισματικών μυϊκών χώρων. Η παρατεταμένη διάρκεια της αυξημένης πίεσης προκαλεί μη αναστρέψιμες μυϊκές καταστροφές, δηλαδή νεκρώσεις νεύρων και μυών. Η αύξηση της πίεσης ενδιάμεσα στους ιστούς του διαμερίσματος με την συνδρομή του οιδήματος προκαλούν τη μείωση έως και τον στραγγαλισμό της τοπικής αιματικής ροής και οξυγόνωσης των ιστών. Στα αίτια πρέπει να προστεθούν και ιατρικές πράξεις που συχνά γίνονται για διαγνωστικούς ή θεραπευτικούς λόγους όπως είναι η αρθροσκόπηση.

Συμπτώματα

Έντονο άλγος (καυσαλγία) που δεν υποχωρεί με τα πιο ισχυρά αναλγητικά, σταδιακή αύξηση της αρτηριακής πίεσης, αύξηση του πόνου σε παθητικές κινήσεις μυών, παραισθησία – μείωση της μυϊκής ισχύος μέχρι και παράλυση του άκρου.

Θεραπεία

Η θεραπεία του συνδρόμου διαμερίσματος είναι στην οξεία φάση επείγουσα χειρουργική. Συνίσταται στην εκτεταμένη διάνοιξη του δέρματος και ιδιαίτερα των μυϊκών περιγονίων που κρίνονται απαραίτητοι να διανοιχτούν. Εάν η ευρεία διάνοιξη δεν γίνει άμεσα ο χειρουργικός καθαρισμός όλων των νεκρωμένων ιστών είναι απαραίτητος. Η καθυστέρηση στην δερματοπεριτονιοτομή οδηγεί σε αναπηρία, απώλεια του σκέλους και συχνά, σε πολυτραυματίες, στο θάνατο. Η χορήγηση αντιβιοτικών πρέπει να είναι σε μεγάλες δόσεις. Το σύνδρομο διαμερίσματος εμφανίζεται συχνά στα κλειστά αλλά και στα ανοικτά κατάγματα.

Θεραπεία με Υπερβαρικό Οξυγόνο

Η άμεση έναρξη της θεραπείας με υπερβαρικό οξυγόνο βοηθάει στην καλύτερη οξυγόνωση και στην ταχύτερη αποκατάσταση αλλά και στην αντιμετώπιση της φλεγμονής που είναι ένας συχνός (66%) παράγων επιπλοκής της διάνοιξης του δέρματος και της περιτονίας αλλά και της ανοξίας των ιστών.

Το Υπερβαρικό Οξυγόνο:

• Επιταχύνει την καταπολέμηση του πόνου
• Μειώνει τη φλεγμονή και ελαττώνει το οίδημα παρέχοντας ένα βελτιωμένο περιβάλλον για την πρόληψη επιπλέον βλαβών, την καταπολέμηση της λοίμωξης και την μετέπειτα αποκατάσταση του τραυματισμένου μέλους.
• Ενισχύει τη σημαντικότητα της χειρουργικής αντιμετώπισης και μειώνει το χρόνο αποκατάστασης.
• Παρέχει το απαραίτητο οξυγόνο στους μηχανισμούς άμυνας των πολυμορφοπύρηνων λευκών αιμοσφαιρίων προκειμένου να «σκοτωθούν» τα μικρόβια.
• Αυξάνει την αποτελεσματικότητα των αντιβιοτικών.
• Σε περιοχές με φτωχή αιμάτωση, δημιουργούνται νέα τριχοειδή αγγεία (επαναγγείωση).
• Διεγείρει το σχηματισμό ουλώδους ιστού.