Μετακτινικές Διαταραχές και Υπερβαρικό Οξυγόνο

Οι συμβατικές θεραπείες που εφαρμόζονται σε τραυματισμένους ιστούς λόγω ακτινοβολίας πολλές φορές δεν είναι ικανοποιητικές, καθώς ο ιστός που έχει υποστεί βλάβη από την ακτινοβολία δεν έχει επαρκή επίπεδα οξυγόνου και είναι πιο επιρρεπής σε επιπλοκές μόλυνσης.

Η υπερβαρική οξυγονοθεραπεία συγκριτικά με άλλες θεραπείες αποτελεί μια   αποτελεσματική θεραπεία στις επιπλοκές που παρουσιάζονται κατά τη διάρκεια ή και μετά το πέρας της ακτινοθεραπείας παρέχοντας τη δυνατότητα για μακροχρόνια έως και οριστική επίλυση των μετακτινικών διαταραχών. Με την θεραπεία με το Υπερβαρικό Οξυγόνο προάγεται η οξυγόνωση των κατεστραμένων ιστών, η αγγειογένεση, η παραγωγή κολλαγόνου, ο πολλαπλασιασμός ινοβλαστών και οστεοβλαστών με ταυτόχρονη την αύξηση της αντίστασης του οργανισμόυ στις λοιμώξεις. Αυτή η βελτίωση εκδηλώνεται κλινικά με την επούλωση του τραυματισμένου ιστού, πιο ελαστική και λιγότερο ινωτική υφή του ιστού, την μείωση – εξάλειψη της αιμορραγίας, την αντιμετώπιση της ξηροστομίας (ξηροστομία λόγω έλλειψης παραγωγής σάλιου), την βελτίωση των νευρολογικών συμπτωμάτων. Κοινές τοποθεσίες με μετακτινικές διαταραχές που χρήζουν σε θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο είναι:

• Μετακτινική Πρωκτίτιδα – Κολίτιδα – Εντερίτιδα
• Ακτινονέκρωση (Ραδιονέκρωση) Μαλακών Μορίων
• Μετακτινική Νέκρωση Λάρυγγα
• Ακτινονέκρωση Εγκεφάλου και Νωτιαίου Μυελού
• Δερματικές Μετακτινικές Βλάβες
• Λεμφοίδημα
• Μετακτινικές Διαταραχές Θωρακικού τοιχώματος, Κοιλίας, Πυέλου
• Μετακτινικές Διαταραχές Κεφαλής – Τραχήλου